Na tien jaar onderzoek besloot muziekcomponist Alexis Chanebau dit boek te schrijven om het gebrek aan verbeelding (of informatie) in ons huidige beleid goed te maken. Deze samenvatting heeft de dringende taak om licht te werpen op de buitengewone toepassingen van deze plant, die weinig bekend is bij het grote publiek. Deze vergeten grondstof, die essentieel is voor de economische onafhankelijkheid van opkomende beschavingen en religies, kan worden gebruikt voor de productie van allerlei vitale producten van hoge kwaliteit: voedsel, biobrandstoffen, verlichting, verwarming, papier, textiel, touw, wierook, cosmetica, medicijnen, enz. Tot 1961 was hennep ongetwijfeld een van de meest verbouwde planten ter wereld. In zijn lofrede op Pantagruélion, gepubliceerd in 1546, kende François Rabelais hennep zelfs de rang toe van "Koningin der planten, generator van de vooruitgang". Hij schreef dat "hennep de mensen niet alleen in staat stelde om samen de zeeën over te steken, maar ook om te proberen de hemel te beklimmen". George Washington, Thomas Jefferson en Benjamin Franklin, de grondleggers van de Verenigde Staten van Amerika, waren net zo overtuigd: tussen 1650 en 1850 kon een Amerikaanse boer zijn belastingen betalen met wat vandaag de dag bekend staat als "marihuana". Dit ecologische momentum kwam tot stilstand, overschaduwd door de opkomst van vervuilende industrieën: petrochemie, papier uit houtpulp, katoenteelt, enz. Vandaag, met de olie-financiële crisis, betekenen de uitzonderlijke kwaliteiten van hennep dat het eindelijk erkend kan worden als een universele en hernieuwbare hulpbron, gewijd aan de mensheid. "Waarom zouden we onze honderd jaar oude bossen opofferen, doorgaan met de kostbare exploitatie van onze mineralen, als we het equivalent kunnen verkrijgen met de jaarlijkse oogst van hennep...? " (Henry Ford).